Czytania Ciemnej Jutrzni

tekst: Lamentacje Jeremiasza I,1-14

 

Czytanie Pierwsze

Początek Lamentacji Jeremiasza Proroka:

 

א Alef.
Ach! Jakże zostało samotne

miasto tak ludne,

jak gdyby wdową się stała

przodująca wśród ludów,

władczyni nad okręgami

cierpi wyzysk jak niewolnica.

 

ב Bet.
Płacze, płacze wśród nocy,

na policzkach jej łzy,

a nikt jej nie pociesza

spośród wszystkich przyjaciół;

zdradzili ją wszyscy najbliżsi

i stali się wrogami.

 

ג Gimel.
Wygnańcem jest Juda przez nędzę

i ciężką niedolę,

mieszka pomiędzy ludami,

nie zaznał spoczynku;

dosięgli go wszyscy prześladowcy

pośród ucisku.

 

ד Dalet.
Drogi Syjonu w żałobie,

nikt nie spieszy na jego święta;

wszystkie jego bramy bezludne,

kapłani wzdychają,

dziewice znękane,

on sam pogrążony w goryczy.

 

ה He.
Wszyscy jego ciemięzcy są górą,

szczęśliwi są jego wrogowie,

albowiem zasmucił go Pan

za mnóstwo jego grzechów,

dzieci poszły w niewolę

gnane przed ciemięzcą.

Jeruzalem, Jeruzalem, nawróć się do Pana Boga twego!

 

Czytanie Drugie

 

ו Waw.
Opuściło Córę Syjonu

całe jej dostojeństwo;

przywódcy jej niby jelenie,

co paszy nie mają

i bezsilnie się wloką

przed łowcą.

 

ז Zain.
Jerozolima wspomina

w dniach tułaczki i biedy;

wszystkie cenne dobra

dawniej posiadane,

gdy naród wpadł w ręce wroga,

i nikt mu nie pomógł;

ciemięzcy patrząc szydzili

z jej zniszczenia.

 

ח Chet.
Jerozolima ciężko zgrzeszyła,

stąd budzi odrazę,

kto cenił ją – [teraz] nią gardzi,

gdyż widać jej nagość;

ona również wzdycha

i chce się wycofać.

 

ט Tet.

W fałdach jej sukni plugastwo:

niepomna była przyszłości;

wielce ją poniżono,

nikt nie spieszy z pociechą:

Spojrzyj na nędzę mą, Panie,

bo wróg bierze górę?

Jeruzalem, Jeruzalem, nawróć się do Pana Boga twego!

 

Czytanie Trzecie

 

י Jod.

Ciemięzca rękę wyciągnął

po wszystkie jej skarby,

a ona patrzyła na pogan,

jak do świątyni wtargnęli,

choć im zakaz wydałeś, iż nie wejdą

do Twego zgromadzenia.

 

ק Kaf.

Jęczy cały jej lud,

szukając chleba,

na żywność swoje skarby wydali,

by siły przywrócić:

Wejrzyj, przypatrz się, Panie,

jak mnie znieważono?

 

ל Lamed.
Wszyscy, co drogą zdążacie,

przyjrzyjcie się, patrzcie,

czy jest boleść podobna

do tej, co mnie przytłacza,

którą doświadczył mnie Pan,

gdy gniewem wybuchnął.

 

ם Mem.
Zesłał ogień z wysoka,

kazał mu wejść w moje kości;

zastawił sieć na me nogi,

sprawił, że się cofnęłam;

uczynił mnie spustoszoną,

cierpiącą dzień cały.

 

ן Nun.
Ciężkie brzemię mych grzechów

ręką Jego związanych

przygniata mi szyję,

mocą moją chwieje:

Pan wydał mnie w ręce,

którym nie zdołam się wymknąć.

Jeruzalem, Jeruzalem, nawróć się do Pana Boga twego!